WLTP en RDE: nieuwe tests voor de certificering van het brandstofverbruik, de CO₂-uitstoot en de uitstoot van schadelijke stoffen
Voor ze op de markt worden gebracht, ondergaan personenwagens een reeks van tests om hun conformiteit met de voorschriften te controleren. De tests om het brandstofverbruik, de CO2-uitstoot en de uitstoot van vervuilende stoffen te meten, worden uitgevoerd in een laboratorium en zijn gebaseerd op specifieke rijcycli. Zo zijn de tests perfect reproduceerbaar en de resultaten vergelijkbaar. Dat is belangrijk want enkel een gestandaardiseerde en herhaalbare laboratoriumprocedure geeft consumenten een correcte basis om verscheidene automodellen te vergelijken.
Op 1 september 2017 werd de nieuwe WLTP-cyclus (Worldwide harmonised Light-duty vehicles Test Procedure) gelanceerd, die langzaam maar zeker in de plaats van het NEDC-protocol (New European Driving Cycle) zal komen.
Op 1 september 2017 werd de nieuwe WLTP-cyclus (Worldwide harmonised Light-duty vehicles Test Procedure) gelanceerd, die langzaam maar zeker in de plaats van het NEDC-protocol (New European Driving Cycle) zal komen.
NEDC (New European Driving Cycle):
dit is de Europese rijcyclus die tot nog toe werd gebruikt om het brandstofverbruik en de emissies van personenwagens en lichte bedrijfsvoertuigen te meten. De eerste Europese rijcyclus werd gelanceerd in 1970 en simuleerde een stadsroute. In 1992 werd daar een cyclus buiten de stad aan toegevoegd en sinds 1997 wordt de cyclus gebruikt om het verbruik en de CO2-uitstoot te meten. De samenstelling van deze cyclus sluit echter niet langer aan bij de huidige rijmodi en afstanden die worden gereden op verschillende types van wegen. De gemiddelde snelheid van de NEDC-cyclus bedraagt slechts 34 km/u, de acceleraties verlopen langzaam en de topsnelheid is beperkt tot 120 km/u.
WLTP-procedure:
WLTP gebruikt de nieuwe wereldwijd geharmoniseerde testcycli voor lichte voertuigen (WLTC) om het brandstofverbruik en de uitstoot van CO2 en vervuilende gassen door personenwagens en lichte bedrijfsvoertuigen in kaart te brengen. Dit nieuwe protocol is bedoeld om consumenten meer realistische gegevens te geven die het dagelijkse gebruik van het voertuig beter weerspiegelen.
De nieuwe WLTP-procedure wordt gekenmerkt door een dynamischer rijprofiel met krachtigere acceleraties. De topsnelheid stijgt van 120 tot 131,3 km/u, de gemiddelde snelheid bedraagt 46,5 km/u en de totale cyclustijd bedraagt 30 minuten, 10 minuten langer dan de oude NEDC-cyclus. De afgelegde afstand verdubbelt van 11 tot 23,25 kilometer. De WLTP-test bestaat uit vier delen naargelang de topsnelheid: laag (tot 56,5 km/u), medium (tot 76,6 km/u), hoog (tot 97,4 km/u) en extra hoog (tot 131,3 km/u). Deze onderdelen van de cyclus simuleren ritten in en om de stad, maar ook op wegen buiten de stad en snelwegen. De procedure houdt bovendien rekening met optionele uitrusting die de stroomlijn, de rolweerstand en het gewicht van de wagen beïnvloedt, zodat de CO2-waarde de eigenschappen van het specifieke voertuig weerspiegelt.
Vergelijking NEDC vs. WLTP
|
NEDC
|
WLTP
|
|
| Cyclustijd |
20 minuten
|
30 minuten
|
| Afstand |
11 km
|
23,25 km
|
| Topsnelheid |
120 km/u
|
131,3 km/u
|
| Gemiddelde snelheid |
34 km/u
|
46,5 km/u
|
| Rijfasen |
2 fasen
|
4 dynamischere fasen
|
| Invloed van optionele uitrusting |
Niet in overweging genomen
|
Bijkomende uitrusting (verschillend van auto tot auto) in overweging genomen
|
| Schakelpunten |
Vaste schakelpunten
|
Verschillende schakelpunten naargelang het voertuig
|
| Stoptijd |
24%
|
12,5%
|
De transitie van NEDC naar WLTP
De WLTP-procedure zal de NEDC-procedure langzaam maar zeker vervangen. De WLTP-cyclus geldt voor nieuwe personenwagens gelanceerd na 1 september 2017, en voor alle nieuwe personenwagens die na 1 september 2018 worden ingeschreven en is verplicht voor alle lidstaten van de EU.
Tot eind 2020 zullen de verbruiks- en CO2-cijfers zowel volgens de WLTP- als de NEDC-cyclus worden weergegeven in autodocumenten. De NEDC-waarden zullen dus nog tot eind 2020 worden gebruikt om de gemiddelde uitstoot van auto’s in de EU te evalueren. Ook zullen bepaalde landen de NDC gegevens blijven gebruiken voor fiscale doeleinden. Vanaf 2021 zullen enkel de WLTP-gegevens worden gebruikt om het verbruik en de CO2-uitstoot van voertuigen aan te duiden. Deze wijziging heeft geen betrekking op tweedehandswagens, die hun NEDC-waarden blijven hanteren.
Tot eind 2020 zullen de verbruiks- en CO2-cijfers zowel volgens de WLTP- als de NEDC-cyclus worden weergegeven in autodocumenten. De NEDC-waarden zullen dus nog tot eind 2020 worden gebruikt om de gemiddelde uitstoot van auto’s in de EU te evalueren. Ook zullen bepaalde landen de NDC gegevens blijven gebruiken voor fiscale doeleinden. Vanaf 2021 zullen enkel de WLTP-gegevens worden gebruikt om het verbruik en de CO2-uitstoot van voertuigen aan te duiden. Deze wijziging heeft geen betrekking op tweedehandswagens, die hun NEDC-waarden blijven hanteren.
Wegverbruik en emissies van personenwagens
De nieuwe WLTP-procedure leunt dichter aan bij de werkelijke rijomstandigheden dan de NEDC-procedure, maar kan nog steeds geen rekening houden met de effecten van de rijstijl aangezien deze specifiek is voor elke bestuurder.
Daardoor zal er nog steeds een verschil zijn tussen de emissies en verbruikscijfers gemeten in laboratoriumomstandigheden en de cijfers gemeten bij gebruik in het dagelijkse verkeer. De grootte van dat verschil zal afhangen van factoren zoals het rijgedrag, het gebruik van boordsystemen (zoals de airconditioning), de specifieke verkeers- en weersomstandigheden van elk geografisch gebied en de bestuurdergebonden eigenschappen.
Dat maakt dat een gestandaardiseerde laboratoriumtest de enige manier is om verschillende voertuigen en modellen op een eerlijke manier te vergelijken.
Daardoor zal er nog steeds een verschil zijn tussen de emissies en verbruikscijfers gemeten in laboratoriumomstandigheden en de cijfers gemeten bij gebruik in het dagelijkse verkeer. De grootte van dat verschil zal afhangen van factoren zoals het rijgedrag, het gebruik van boordsystemen (zoals de airconditioning), de specifieke verkeers- en weersomstandigheden van elk geografisch gebied en de bestuurdergebonden eigenschappen.
Dat maakt dat een gestandaardiseerde laboratoriumtest de enige manier is om verschillende voertuigen en modellen op een eerlijke manier te vergelijken.
RDE (Real Driving Emissions): een test toegespitst op de controle van de emissies op de weg
De RDE-test controleert of auto’s hun beperkte emissies ook in werkelijke rijomstandigheden kunnen aanhouden. De RDE-test is geen vervanging van de WLTP-laboratoriumtest, maar een aanvulling erop. Tijdens de RDE-test wordt de auto op de weg getest in een brede waaier van omstandigheden. Dat zijn onder meer verschillende hoogtes en temperaturen, extra belasting, hellingen en afdalingen, stadswegen (lage snelheid), plattelandswegen (gemiddelde snelheid) en snelwegen (hoge snelheid).
Om de vervuilende emissies te meten tijdens de wegtests, worden de testwagens uitgerust met draagbare meetsystemen (PEMS), die de voornaamste vervuilende gassen uitgestoten door de auto meten. PEMS zijn complexe toestellen die geavanceerde gasanalyses, uitlaatgasdebietmeters, een weerstation, een Satelliet-gebaseerde geolocatie en een netwerkverbinding integreren. De verzamelde gegevens worden geanalyseerd om na te gaan of alle voorwaarden van de test werden vervuld en of de emissies binnen de voorschriften vallen.
De grenswaarden worden omschreven als de waarden van de laboratoriumtests (WLTP), vermenigvuldigd met conformiteitsfactoren. Die factoren houden rekening met de foutenmarge van de instrumenten, die niet dezelfde accuraatheid en herhaalbaarheid bieden als laboratoriumtests.
De RDE-tests zijn vanaf 1 september 2017 van toepassing op alle nieuwe personenwagenmodellen en alle personenwagens geregistreerd vanaf 1 september 2019 voor de NOx-uitstoot en hanteren een conformiteitsfactor van 2,1. Anderzijds wordt voor de controle van de roetuitstoot een conformiteitsfactor van 1,5 gebruikt voor alle personenwagens ingeschreven vanaf 1 september 2018.
Om de vervuilende emissies te meten tijdens de wegtests, worden de testwagens uitgerust met draagbare meetsystemen (PEMS), die de voornaamste vervuilende gassen uitgestoten door de auto meten. PEMS zijn complexe toestellen die geavanceerde gasanalyses, uitlaatgasdebietmeters, een weerstation, een Satelliet-gebaseerde geolocatie en een netwerkverbinding integreren. De verzamelde gegevens worden geanalyseerd om na te gaan of alle voorwaarden van de test werden vervuld en of de emissies binnen de voorschriften vallen.
De grenswaarden worden omschreven als de waarden van de laboratoriumtests (WLTP), vermenigvuldigd met conformiteitsfactoren. Die factoren houden rekening met de foutenmarge van de instrumenten, die niet dezelfde accuraatheid en herhaalbaarheid bieden als laboratoriumtests.
De RDE-tests zijn vanaf 1 september 2017 van toepassing op alle nieuwe personenwagenmodellen en alle personenwagens geregistreerd vanaf 1 september 2019 voor de NOx-uitstoot en hanteren een conformiteitsfactor van 2,1. Anderzijds wordt voor de controle van de roetuitstoot een conformiteitsfactor van 1,5 gebruikt voor alle personenwagens ingeschreven vanaf 1 september 2018.
Wat er verandert voor de consument
De nieuwe WLTP-cyclus zal meer realistische criteria hanteren om de verbruiks- en CO2-cijfers van verschillende modellen te vergelijken, aangezien de cyclus werd uitgewerkt om de reële cijfers dichter te benaderen en rekening te houden met de specifieke technische specificaties van individuele modellen en versies, waaronder ook de optionele uitrusting.
Om een maximale helderheid en transparantie te verzekeren, zal Stellantis zijn retailers en klanten gedetailleerde informatie verstrekken over het brandstofverbruik en de CO2-emissies van elke geconfigureerde wagen, evenals het minimum en maximum voor de verschillende modellen.